"Enter"a basıp içeriğe geçin

Divan Edebiyatı Akımları

  1. Sebkihindi (17 – 18.yy.)

    Aşırı hayalcilik, mübalağalı anlatım
    Az sözle çok şey anlatmak
    Derin acılar ve tasavvufi görüşler
    Geniş, derin, kapalı ve girift anlam
    İstiare ve teşbihlerde anlaşmazlık
    Sembolizm akımına benzer
    Neşatî, Nailî, Nef’î, Şeyh Galip

  2. Hikmetî Tarz (Hâkimane Şiir, Nabi Ekolü)

    Didaktik bir üslup
    Dış dünyayı anlatma
    Doğruyu göstermede araç olma
    İçeriğe ve hikmete önem verme
    Okuyucuya bir mesaj (nasihat) verme
    Söz sanatlarından uzak durma
    Duygu ve lirizmi değil, düşünceyi önemseme
    En önemli temsilcisi Nabi (17. yy.)
    Diğer temsilcileri Seyit Vehbi, Koca Ragıp, Ziya Paşa

  3. Türki-i Basit (Basit Türkçe 15 – 16. yy.)


    Sade, anlaşılır bir Türkçeyle şiir yazma
    Deyim ve atasözleri kullanma
    Uzun soluklu Olmamıştır.
    Mahallileşme akımın öncüsü/habercisi Olmuştur.
    Aydınlı Visali, Tatavlallı Mahremi, Edirneli Nazmi

  4. Mahallileşme (Yerlileşme)Akımı(18. yy.)

    Atasözü ve deyimleri kullanma
    Halk tabirleri ve mahalli söyleyişlere yer verme
    Günlük ve sıradan olayları şiirin konusu yapma
    Özellikle mesnevilerdeki konu ve kahramanları mahalli seçme
    İstanbul’a ait somut unsurları işleme
    En önemli temsilcisi Nedim
    Bakî, Taşlıcalı Yahya, Enderunlu Vasıf

  5. Tasavvuf Akımı

    Allah’ın varlığını ve birliğini anlatma
    Vahdet-i vücut anlayışı
    İlahi aşk, insan sevgisi
    Tarikatlara mensup şairler
    Özellikle Mevlevi tarikatı
    Mevlana, Sultan Veled, Gülşehri, Âşık Paşa

Anasayfa » Divan Edebiyatı Akımları